ԵՐԵՒԱՆ, «Երկիր».- 21 Մայիսին, Խնկօ Ապորի անուան գրադարանին մէջ տեղի ունեցաւ շնորհահանդէսը Համազգային Հայ Կրթական եւ Մշակութային Միութեան Երեւանի գրասենեակին նախաձեռնութեամբ լոյս տեսած «Հնչող Ձայներ» ժողովածուն, որուն մէջ ներկայացուած են Արցախի վերջին պատերազմին նահատակուած հայորդիներուն ստեղծագործութիւնները:
Ժողովածուն կեանքի կոչելու աշխատանքը ստանձնած է Համազգայինի Երեւանի գրասենեակի տնօրէն, հրապարակախօս Ռուզան Առաքելեան, որ այս առիթով արտասանած իր խօսքին մէջ ըսաւ հետեւեալը. «Այս օրը մեր յիշողութեան մէջ մնալու է որպէս մեր հերոսներին արժանին մատուցող օրերից մէկը: Մենք չէինք կարող չանդրադառնալ մեր հերոսների ստեղծագործութիւններին: Այս ժողովածուում նրանց կիսատ թողած գործն է: Երբ կարդում ենք այդ ստեղծագործութիւնները, թւում է` նրանք մի հսկայական կեանք են ապրել, որովհետեւ նրանց խոհափիլիսոփայական մտքերը տանում են շատ աւելի հեռու, քան նրանց ապրած կեանքն է: Մենք նրանց գործը շարունակելու ենք․ նրանք թողել են մէկ պատգամ` պայքարենք, շարունակենք մեր գործը, որ յաղթենք: Յաղթենք, որ ապրենք», նշեց ան։ Առաքելեան դիտել տուաւ, որ գիրքին մէջ կան 11 հերոսներու ստեղծագործութիւնները, իսկ այս գաղափարը պիտի ունենայ շարունակութիւն, լոյս պիտի տեսնեն նաեւ երկրորդ եւ երրորդ հատորները:
Շնորհահանդէսին ընթացքին խօսք առաւ նաեւ Տաւուշի թեմի առաջնորդ, Արցախի պատերազմին մասնակցած Բագրատ եպս. Գալստանեան: «Մենք` այսօր ապրողներս, մեզ չափելու ենք իրենցով: Մեր խնդիրն այսօր հերոս տղերքի հետ նոյնանալու ցանկութիւնն է». Ըսաւ ան՝ աւելցնելով, որ մեր հայրենիքը այսօր կը գտնուի ամէնէն բարդ եւ ծանր կացութեան մէջ։ «Մեր ուղերձները չորացել են, կեղծ են: Մեր կեանքը պէտք է ապրենք այնպէս, որ արժանի լինենք այս հերոսների նահատակութեանը», նշեց Բագրատ սրբազանը:
Խօսք առաւ նաեւ Համազգային Կեդրոնական վարչութեան ատենապետ Մկրտիչ Մկրիտչեան: «Բնութեան օրէնքը մէկ է՝ ինքնապաշտպանութիւն, որ կը պահպանէ տեսակի եւ ազգի գոյութեան շարունակականութիւնը: Մեր հայրենիքը կը գտնուի այդպիսի տարածաշրջանի մէջ: Մեր տղաները նահատակուեցան հայ ազգի, Հայաստանի ֆիզիքական ապահովութեան եւ մշակոյթի պահպանման համար», ըսաւ ան։
Ըստ Մկրիտչեան ՝ այս ժողովածուին մէջ ամփոփուած ստեղծագործութիւնները ցոյց կու տան հայրենիքի համար մինչեւ վերջին փամփուշտը պայքարած տղաներուն խիզախութիւնը եւ հայրենասիրութիւնը:
Արցախի վերջին պատերազմին անմահացած Վաչագան Մանուկեանի հայրը` բանաստեղծ Խաչիկ Մանուկեան եւս խօսք առաւ եւ յայնեց, որ այս տղաները այն անձերն են, որոնք ջնջած են սահմանը կեանքի եւ մահուան: «Նրանք իրենց արիւնը ներարկել են մեր երկրի ցամաքող երակներում», աւելցուց ան:
Ապա ան ընթերցեց «Հնչող Ձայներ» ժողովածուին մէջ տեղ գտած իր որդիին` հայրենիքի մասին գրած տողերը: «Հայրենիքը նոյնպէս կենդանի մարմին է, եւ այդ մարմինը ոչ միայն մեր սէրն ու նուիրումն է ուզում, այլեւ երբեմն` մեր արիւնը», ըսաւ Խաչիկ Մանուկեան՝ աւելցնելով, որ այս տղաները եղան անոնք, որոնց շնորհիւ հայրենիքի սիրտը կանգ չառաւ: «Որքան էլ այսօր լրտեսներ ու դաւաճաններ լինեն մեր մէջ, այս հերոս տղաների շունչն է պահում հայրենիքը», եզրափակեց ան։