Օրերը

ԵՂԻՎԱՐԴ (Եղիշէ վ. Տէրտէրեան)

Օրերն անդարձ, խոստմնադրուժ ճամբորդներ են,

Որոնք, նման տերվիշներու, բոկոտն անձայն,

Ժամանակի անծայր ճամբէն կ՛անցնին-կ՛երթան:

Ձեռքերուն մէջ իրենց ունին թագ ու աստղեր

Եւ շրթներուն՝ իմաստութիւն, վիշտ ու ծիծաղ,–

Մեծ իղձերու անոնք աներգ մեռելաթաղ:

Ոչինչ մնաց, անցեալի դուռն է յաւէտ փակ,

Եւ մանկութիւնս՝ հեռու պարտէզ կախարդական:

Մեկնող օրեր զիս խաբեցին ու ետ չեկան:

Բայց կը սպասեմ ես տակաւին իրենց դարձին՝

Ստանալու խոստումն անուշ, որ կ՛ուշանայ,

Մինչ երկինքը կ՛ըլլայ օրուան դագաղն անհուն: